ಕಾಣದ ಕೈ ಎಲ್ಲಾ ಕದ್ದು...

ಡಿಂಗ, ಲಂಬೊದರ, ಶಕ್ತಿಮದ್ದು, ನನ್ನ ಕಥೆಗಳು,,, ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕ ತಗೊಳಕ್ ಆಗ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ,,, ಒಂದು ಪುಸ್ತಕಕಾಗಿ, ವಾರಾನ್ಗಟ್ಳೆ ತಿಂಗ್ಳಾನ್ಗಟಳೆ,,,ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಯವರತ್ರ, ಗೋಗರಿಬೇಕಾಗಿತ್ತು,,,ಕಾರಣ ಬಡತನ,,, ಹೇಗೊ ಕಾಡಿ ಬೇಡಿ, ಬಾಲಮಂಗಳ ಪುಸ್ತಕ ತಗೊಂಡ್ ಓದುವಾಗ,, ಆಗ್ತಾಇದ್ದ ಸಂತೋಷ,, ಅಷ್ಟಿಷ್ಡಲ್ಲ,, ನಾನ್ ಈಗ್ಲು ಬಡವನೆ, but ಹತ್ತು ಪುಸ್ತಕ ತಗೊಂಡ್ ಓದುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಇದೆ,,, ಆದರೆ ಆದಿನಗಳಲಿದ್ದ ,,, ಸಂತೋಷ ನೆಮ್ಮದಿ ಇಗಿಲ್ಲ,,, ತುಂಬಾ ಚೇನ್ನಾಗಿದೆ ನಿಮ್ಮ ಲೇಖನ,,,

ತುಂಬಾ ಸೊಗಸಾಗಿದೆ ಬಾಲ್ಯದ ಜೀವನ ನಿಮ್ಮ ಬರವಣಿಗೆ ಸಹ ಮನಮುಟ್ಟುವಂತಿದೆ ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ, ಎಲ್ಲರ ಬದುಕು ಅಷ್ಟೇ ಚಿಕ್ಕವನಿದ್ದಾಗ ದೊಡ್ಡೋರ್ ಆಗುವ ಆಸೆ ದೊಡ್ಡವರಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಮರಳಿ ಬಾಲ್ಯದ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಬರುವ ಆಸೆ ಲೈಫು ಇಷ್ಟೇನ

ಬರಹದಲ್ಲಿ ಸೊಗಸಿದೆ.. ಭಾವದಲ್ಲಿ ನೋವಿದೆ